ZORUNLU BİR FUTBOL YAZISI

“Zorunlu” dedim çünkü iş çığrından çıktı. Arena adı verilen statlarımızda gerçekten de insanlar eski Roma devrindeki arenalarda olduğu gibi hayatta kalabilmek için birbirleri ile savaşıyorlar.

Eski Roma’ya haksızlık yapmayalım. O zamanlarda arenada dövüşmek zorunda olanların hiç biri rakibine dil çıkartmıyor, elini şortunun içine sokup bir şeyler ifade etmeye çalışmıyor, rakibine dirsek atmıyor, hakemi aldatmak için her pozisyonda elini kaldırmıyor veya numaradan çığlıklar içinde kendini yere atıp TIR çarpmış gibi beş kez yuvarlanmıyordu.

Pekiyi aradan geçen yüzyıllar içinde ne değişti. Statlara neden Arena adını verdik. Neden “burası cehennem, çıkış yok” gibi pankartlar açıyoruz. Daha kanlı, daha hile dolu, hakemi aldatmanın zeka ürünü sayıldığı oyunlar seyretmek için mi?

Meraklıları Avrupa maçlarını seyrederken acaba bizdeki oyunun futbol oynamak değil oynatmamak üzerine kurulduğunu fark ediyorlar mı?

Hakemlerden çok daha ileri tecrübeye sahip “profesyonel” futbolcular maçın içinde kaos yaratırken hakemler neden çaresiz kalıyor? Tam tersi Avrupa’da bizimkinden çok daha değerli ve tecrübeli futbolcularla oyun oynanırken hakemlerin işi neden daha kolay?

İnsanın aklına bin tane senaryo geliyor.

Neden kulübünde başarısız olduğu için başkanlığı bırakmak zorunda olan ve kulüpten milyonlarca lira alacağı olan biri federasyon başkanı olabiliyor?

Neden şike davaları yıllardır sonuçlanamıyor?

Neden yayıncı kuruluş hiçbir ülkenin satın almak için para vermediği ligimizin yayın hakkını almak için yüzlerce milyon lirayı gözden çıkartıyor?

Neden bizden başka hiçbir ülkede maçtan sonra hakemleri yerden yere vuran televizyon programları yok?

Neden hakemlerimiz yurt dışında başka, yurt içinde başka düdük çalıyor?

Neden bazı futbolcularımız arkadan gelip bile bile rakibin aşil tandonuna bastıktan sonra sanki kaza olmuş gibi “pardon” diyorlar? Utanmıyorlar mı?

Neden devlet aracılıktan milyarlar kazanan menajerlerin hesaplarını denetlemiyor? Eğer denetliyor ve hepsi kayıt içiyse ben bilmiyormuşum herhalde şimdiden özür dilerim…

Daha fazla kimsenin ayağına basmadan yazımı bitiriyorum, sanırım sizin de aklınızda senaryolar dönüp duruyordur aman dikkat edin kuyrukları birbirine değmesin…