SORUN SENDE DEĞİL, BENDE…

Şimdi insan doğrudan özel ilişkilerini düşünür bu söyleyiş ile, oysa iş yaşamımızda da geçerli olan bir deyiştir. Vasıfsız bir üst yöneticinin, başarılı bir çalışanına söylediği. Neden mi?

Çünkü koltuğunu kaçırmaktan korktuğu için…

Çünkü yerine daha kuvvetli ve yetenekli birinin tercih edileceği endişesinden…

Çünkü “Lider” vasfının yetersiz olduğundan…

Çünkü’ler daha saymakla bitmez.

Ancak bu durum, asla sizin çalışmalarınıza ara vermeniz veya daha az performans göstermenize sebep olmamalı. Aksine, sizi motive etmeli ve gelecek nesilleri bu “Koltuktaki Vasıfsız” kişilerden arındırmak adına daha çok çalışmaya, gelişmeye ve başarılara imzalar atmaya teşvik etmelidir.

16 senelik profesyonel iş hayatımda karşılaştığım bir çok karakter ile değişik işbirlikleri gerçekleştirdim. Bir eğitimci olarak beni her defasında üzen, bu süreçte birçok yeteneğin pes etmesi sonucu yollarını bulundukları iş ortamlarından ayırması olmuştur. Oysa bulundukları ortama kazandırabilecekleri, ekleyebilecekleri o kadar bilgi varken; şirket sahipleri güvenerek işe aldıkları ancak aslında “Koltuktaki Vasıfsız” olan kişilerin, işleri bu şekilde baltaladıklarından bi-haber olmaları ürkütücü.

Markasını ne kadar zedelediğini farkında mı acaba iş sahipleri; yoksa “Ben bilmem, işe aldığım yönetici bilir.” deyip kabuğuna çekilmeye ve havaya para savurmaya devam etmeyi mi tercih ediyorlar. Zira unutmamak lazım ki “Koltuktaki Vasıfsız”ın talepkarlığı ve bir türlü “doğru eleman”ı bulamaması yüzünü kızartmaz bile… Ama bu konuya bir sonraki yazımda daha detaylı değineceğim…

Diğer tarafta; “ROI” (Return of Investment) yani yatırımın geri dönüşü; yukarıda bahsettiğim mantık (eğer mantık ise) çerçevesinde gerçekleştirmek ve şirketi ileri adım atmaya ve kar getirmesini sağlamaya götürmez. Personel turnoverı yükselecektir, motivasyon düşecektir ve şirketin arzu ettigi standartların kalıcı olması asla mümkün olmayacaktır.

Ancak tabii ki bu durumun da bir çözümü mevcuttur. Yatırımcı ilk 3 senelik planda şirketin kar etmesi için sabır gösterir ve “iç-çalışma”yı güvendiği yöneticilere bırakır. Fakat günümüz Sosyal Medyası o kadar gelişmiş ve kuvvetli ki “Koltuktaki Vasıfsız”lara çok da fazla bilinmeyen konu kalmadı. Dikkat edin; bir çalışan, bulunduğu yerden memnun olmasın (hangi sebepten dolayı olursa olsun) ilk bunu nerede paylaşır – Dünya genelinde kullanılmakta olan ve asıl amacı “arkadaşların ile kontak kur” olan sitede. Öyle sanıyorum ki herkesin bir hesabı vardır bu bahsettiğim mavi logolu sitede.

Şimdi siz iş veren olarak bu durumu ne kadar tolere edersiniz, yoksa bu çağrıları takip edip bir kulak vermeyi mi tercih edersiniz, o tamamen size bağlı tabiki ancak “ROI” namına ve yeteneklerin sizinle şirketinizi geliştirmesi adına inanıyorum ki bilmek istersiniz olup bitenleri.

Nabız yoklamak; yılda bir defa gerçekleştirilen bir personel anketi ile değil ancak her ay, her gün, her an göz önünde olmakla olur. Gördüğüm birçok örnekte bahsettiğimiz yöneticiler “çalışana yardım etmek için” adı altında bu personel anketlerinde, kişi ile nasılsa aynı odada bulunuyor ve ona kibarca hangi cevaplar verileceği konusunda “yardım” ediyorlar...

Bir eğitimci olarak mesleğiniz, sadece başarılı iş adamları/kadınları yetiştirmekten öte; “ROI” sağlanması için doğru ekiplerin kurulması, çalışanın bulunduğu şirketi tam olarak anlaması, inanması ve böylelikle de sadık bir çalışan haline gelmesini sağlamaktır.

Siz, siz olun ve şirketinizi emanet ettiğiniz kişiler ile daha sık bir araya gelin, çalışan ile konuşmaktan çekinmeyin ve onlarla sağlıklı bir ilişki kurun. Sizin Vizyonunuz onların Misyonu olsun.

Unutmayın ki Turizm Sektöründe “insanlarla, insanlar için çalışıyoruz”